Opkomende mist en wolken flarden, wat mij bijna fataal is geworden.
Je hebt het allemaal wel een keer, kist hoog in de lucht als een streepje en even niet zichtbaar.
Het roer om en de vleugels zijn dan wel weer zichtbaar.
Maar gisteren brak mij toch wel even het zweet uit want de THERMIEK was onvindbaar.
Gelukkig zijn de ogen van MAX nog heel wat beter en ontdekte hij de kist als een stipje op grote afstand.
Ook wist hij hem heelhuids weer terug te vliegen en veilig aan de grond te zetten, MAX bedankt hiervoor.
De rest van de middag toch maar wat dichter bij het veld gebleven met Thijs, Ton, Joris en Stijn.
Groet, Rob.
