mvc-cumulus.nl

Ik kreeg dit linkje via FB en wilde deze met jullie delen.

Prepare for Landing



bericht verstuurd vanaf een mobiele telefoon en daardoor onbedoeld kortaf zijn of spelfouten bevatten.

Hierbij nog een mooi stukje geschreven door Serge Pot op Facebook en daarna hier bewerkt door mij:

Wat me heden ten dage opvalt, is dat de landing nogal eens verwaarloosd wordt en het toestel vaak aan de grond gekwakt wordt.
(iets wat je heel snel afleert op een verharde baan).

Wat ik zie is dat het toestel met normale vliegsnelheid tegen de grond gezet wordt en daar moet de vaart eruit gebracht worden.
Dit betekent dus ook dat het hele veld nodig is voor de landing wat dus ruim 100 meter kan kosten van touchdown tot einde uitrol.

Ik zeg niet dat ik alles goed doe, echt niet.
Maar wat ik doe is al op downwind-leg de hoogte afbouwen door iets gas terug te nemen, eventueel gelang de windsnelheid al half flaps.

Op het base-been zit ik al dermate laag dat hoogte afbouw mij geen snelheid meer zal opleveren.
Hierbij behoud ik "sleepgas" en geef iets up, door up te geven verander je de instelhoek waardoor het toestel wil vertragen.

We roepen op base-leg ook "landing" waarbij je eventueel kan doorvliegen indien nodig!

Nu zoek ik de center-lijn van het veld op en draai ik in op final (en zeg hier eventueel nog een keer "landing").
Vervolgens ga je dus met gas je hoogte bepalen (sleepgas) en geef ik vol flaps (naar gelang de windsnelheid).

Het dalen controleer ik op de volgende wijze: de aanvalshoek bepaalt de luchtsnelheid, gas heeft controle over de hoogte.

Eenmaal aan het de voet van het veld is het de bedoeling om op een ongeveer een meter te zitten, om daarna de touchdown te maken.
Vlak voor de landing breng ik het vermogen nog iets terug en geef iets meer up, zodat de flare ingezet wordt en het toestel netjes een driepuntslanding maakt.
Na de landing doseer ik het gas terug naar stationair en druk gelijk matig met up de staart naar de grond.
Uiteindelijk hoef je zo dus niet ver meer uit te rollen.

Het is wel belangrijk dat je het overtrekpunt van je toestel herkent.
Dit oefen je op hoogte door stationair te vliegen en up te geven je zult zien dat het toestel traag wordt op rol.
Hierop verminder je hoogte roer en geef iets gas tot een punt bereikt is waarop je toch kunt vliegen.
(met de 3d kisten kun je je hiermee je high alfa oefenen).

In het begin kost dit erg veel concentratie, maar het levert wel de mooiste landingen op die uiteindelijk minder ruimte kosten.
Dit is een van de redenen waarom ik ook een Piper J3 vlieg die moet je zo landen omdat je anders 4x landingsgeld betaalt.

----

Ik ga dit iig van de zomer lekker veel oefenen


Edit: namen in circuit aangepast

Ik zou nooit zo landen wanneer dat niet nodig is. Moet je allemaal zelf weten natuurlijk maar ik land vaak wanneer de accu leeg is of wanneer je motor is afgeslagen. Probeer dan nog maar eens uitgebreid te sleepgassen. Ik denk dat je het beste kunt landen door te zweven tot aan het veld, je geeft alleen gas als je het veld niet meer kunt halen zonder gas. Je hebt echt geen gas nodig om mooi te landen zoals hij beschrijft en het brengt alleen maar een extra moeilijkheidsgraad want je moet je gasstick ook goed controleren. En dan heb je nog de motorloze zwevers.... wanneer je jezelf aanleert gas bij te geven bij een landing kom je bedrogen uit wanneer je geen motor hebt.

Het verhaal lijkt mij eerder gebaseerd op motor kisten.

Luppie schreef:Ik zou nooit zo landen wanneer dat niet nodig is. Moet je allemaal zelf weten natuurlijk maar ik land vaak wanneer de accu leeg is of wanneer je motor is afgeslagen. Probeer dan nog maar eens uitgebreid te sleepgassen. Ik denk dat je het beste kunt landen door te zweven tot aan het veld, je geeft alleen gas als je het veld niet meer kunt halen zonder gas. Je hebt echt geen gas nodig om mooi te landen zoals hij beschrijft en het brengt alleen maar een extra moeilijkheidsgraad want je moet je gasstick ook goed controleren. En dan heb je nog de motorloze zwevers.... wanneer je jezelf aanleert gas bij te geven bij een landing kom je bedrogen uit wanneer je geen motor hebt.

die laatste zin...

Ik denk dat Luppie ons in het ootje neemt, met name die laatste zin verraad 'm...
Op zwevers vlieg ik daarom met de rem (Flaps/Spoilers) op de gasknuppel, dan werkt het alsnog.

Op (bigscale) motor kisten heb je sleepgas nodig, want zonder kom je er gewoon niet.
(nu graag weer ontopic)

ph-svv schreef: Op zwevers vlieg ik daarom met de rem (Flaps/Spoilers) op de gasknuppel, dan werkt het alsnog.

Het lijkt misschien het zelfde maar is echt appels met peren vergelijken: Als je flaps gebruikt ben je bezig de invalshoek van de vleugel te veranderen, en als je er gas op hebt verander je alleen de trekkracht. In het geval van de flaps gaat het hele bovenstaande verhaal niet meer op want de bewegingen die je dan met je hoogteroer maakt zijn tegengesteld (meestal mix je down bij om het pitch-up moment dat de flaps veroorzaken te corrigeren.

ph-svv schreef: Op (bigscale) motor kisten heb je sleepgas nodig, want zonder kom je er gewoon niet.

1) geen twee bigscale kisten zijn gelijk qua vlieggedrag dus enige nuancering past hier, bovendien geldt het voor alle vliegtuigen.

2) Als je een goede landingsindeling maakt is er veel mogelijk. Maar waarom dan toch sleepgas? Bij een normale nadering is het veld vaak veel te klein, de kist blijft maar vliegen in de laatste fase van de landing. Daarom ga je langzaam vliegen. Maar dan heb je veel lift nodig en moet de vleugel dus veel invalshoek hebben. Door up te geven gaat het vliegtuig achteroverhangen en krijg je die grote invalshoek. Omdat de weerstand recht evenredig is met de lift heb je ook veel weerstand, en dat compenseer je weer met sleepgas......

De aanleiding waarmee Sander dit draadje begon herken ik overigens wel, doordat we veel met schuim vliegen is de noodzaak om heel veel aandacht aan de landing te besteden afgenomen. Het schuim is licht en kan veel hebben. Bovendien hebben de Easystar en consorten zoveel weestand dat ze niet gauw een overshoot maken. Gelukkig stappen de meeste leden daarna over op een beter vliegende kist die wel wat meer van ze vraagt waardoor de vaardigheden snel toenemen

Max,

Bedankt voor je uitleg, als je meer informatie hebt zet het er dan gerust bij!

Afgezien van de techniek van het landen, ben ik van mening dat er soms meer aandacht aan de circuis geschonken mag worden.
Een goed circuit helpt je namelijk ook om je landing te plannen.

landingscircuit:


Nb. Invoegen in het landingscircuit kan in diverse stadia (108 en 109)


Ps. Ik zag trouwens dat ik het landing roepen bij downwind-leg had staan, dat heb ik net veranderd naar base-leg

ph-svv schreef:Max,
Afgezien van de techniek van het landen, ben ik van mening dat er soms meer aandacht aan de circuis geschonken mag worden.
Een goed circuit helpt je namelijk ook om je landing te plannen.

landingscircuit:
http://www.dmac1.org/graphics/awards/g13p1.gif

Zeker ook een goed punt (waar ik mij zelf slecht aan houd, terwijl ik het bij het 1:1 zweefvliegen trouw doe )

het plaatje is trouwens niet te zien.... edit: nu wel

Volgens mij wordt het landingcircuit aan elke aspirant vlieger op de manier geleerd volgens het plaatje van Sander, startend bij nummer 107.
Na het halen van het brevet wordt er minder aandacht gegeven, zeker bij de schuimkisten zoals een Easystar of een Easyglider. Deze kisten landen toch wel.
Als je een vervolgkist hebt aangeschaft zie je toch dat het landingcircuit weer opgepakt wordt.
Als je het landingscircuit beheerst kun je in principe met elke kist landen.

Veel landingen beginnen bij 109. In principe sla je dan het belangrijkste deel over:
Wat wordt de snelheid bij final? Dit geeft aan waar jij je kist als eerste neerzet, rekening houdend met de uitrol of uitglij.