de Bolero: een F5j zwever
Geplaatst: za dec 31, 2011 1:34 pm
Mijn bouwproject: de Bolero (Nanni)
Motorvliegen trekt mij nog niet zo veel aan. Laten zweven spreekt mij meer aan maar dan wel met een elektromotor, te gebruiken voor de start. Daarna op zoek naar thermiek en gewoon heerlijk zweven. Maak gebruik van de natuurelementen. Voorlopig nog geen kunstvluchten, geen loopings of snelle bochten werk. Bouwen vind ik erg leuk maar ik zie er tegen op om een moderne romp te maken. Dat lukt mij nu nog niet. Het moest dus maar een kit worden.
Na wat zoeken op internet kwam ik bij e-soaring terecht en kon ik mij goed vinden in, de in Nederland, nog niet bestaande groep F5j.
Vooral de wedstrijd richtlijnen van deze groep deden mij hierin gelijk thuis voelen.
http://f5jfun.com/pravidla/f5j%20eurocu ... 007-10.pdf
De RC-Gliders uit de site van hyperflight http://www.hyperflight.co.uk/products.a ... RC+Gliders heeft mij verder doen smelten. Wat een mooie kisten! Alleen de prijs…! Gelukkig hadden zij nog juist één kit liggen van de Bolero. Om de prijs te drukken hebben zij de kit uitgekleed en bevat alleen het aller noodzakelijkste (even goed kijken): romp met koolstofstaartboom, vleugel ribben, koolstofbuis als vleugelliggers, wat voorgevormde neusliggers en de bouwtekening. Deze heb ik gekocht
De Bolero is een, in mijn ogen, mooie kist maar zoals dat vaak gaat, zitten er dingen in die je niet aanstaan. Ik vind het kielvlak en het stabilo niet meer van deze tijd. Als je die mooie vormen van de overige kisten op de site van hyperflight hebt gezien, dan wil je ook zo iets. Dus dat ga ik maar aanpassen. De vleugel en romp mogen zo blijven.
Na enig zoekwerk vond ik dat je met behulp van het software pakketje Profili (http://www.profili2.com/ ) een profiel kunt uitzoeken, het kan doorrekenen en vervolgens met het gekozen profiel een ribbenvleugel kan ontwerpen.
Met behulp van Profili heb ik een ellipsvormige kielvlak en een geribde ellipsvormige stabilo ontworpen. Stabiliteitsberekeningen laat ik voorlopig nog even achterwege. Dat bewaar ik voor een volgende ontwerp.
Het programma geeft je een keurige tekening van de vleugel met de ribben en met de bijbehorende uitsparingen voor de liggers.
Gelijk bij de aanschaf van de bouwkit heb ik de lichtgewicht en sterke mini servo’s gekocht.
Hierdoor ben ik in staat ook de servo’s in het kielvlak en stabilo te plaatsen en kan ik afzien van de lange trek/duwstangen. Als achterligger heb ik een koolstofdraad gebruikt. De gebogen neusliggers zijn opgebouwd uit twee gebogen latjes die ik eerst in water buigzaam heb gemaakt. De hoofdligger is versterkt met een koolstofstrip.
Dan is het de beurt aan de vleugel. Gelukkig zijn de vleugelribben al voorgesneden. Dat scheelt! De opbouw verliep voorspoedig: Buisligger, doosliggers, ribben, voor- en achterlijst en dan de beplanking. De beplanking heb ik als volgt gedaan: eerst over de ribben en liggers een rul (witte)lijm aangebracht, daarna de balsaplank er overheen gelegd en direct er weer afgehaald. De lijmafdruk verder aangevuld met lijm. Dan even wachten, 10 minuten en de plank er opnieuw op leggen, te beginnen bij de (hoofd)ligger. Doordat de lijm direct hecht, blijft de plank goed liggen. Vervolgens met een warme strijkboud de plank goed aandrukken (de lijm hecht nog beter) en dan de plank warm buigen over de ribben. Tot je aangename verrassing buigt de plank gemakkelijk en blijft goed aan de ribben en voorlijst vastzitten! Je hebt nu geen spelden nodig om het hout op zijn plaats te houden! Super gewoon!
De grote achterligger (flaps) was wat lastiger met al die gaten maar met een paar gatenboren werd het goed geklaard.
Bij weging bleek dat ik wel erg aan het klooien was geweest…. de vleugelhelften waren niet even zwaar! Een tegengewicht op één van de vleugelhelften kan een oplossing zijn maar de vraag is hoe groot het gewicht moet zijn en waar je dat dan moet plaatsen. Met enige rekenwerk, waarbij je rekening houdt met statisch (normaal vliegen, loopings) en dynamisch (rollen) evenwicht, bleek dat je een massa van ¾ maal het gewichtsverschil moet nemen en leggen op positie 2/3 van de halve spanwijdte. Zo ongeveer dan.
Bovendien heb ik mij ook niet precies aan de bouwvoorschriften gehouden zodat het gewicht beduidend groter is dan wat het had moeten zijn.
(Weegt nu 680 g)
We zullen maar denken dat dit goed is om te kunnen vliegen met wat meer windkracht! In elk geval beleef ik veel plezier aan het bouwen.
De volgende stap is, naast vele kleine dingen, de keuze van de aandrijving. Daar moet ik nog aan beginnen.
Nanni
Motorvliegen trekt mij nog niet zo veel aan. Laten zweven spreekt mij meer aan maar dan wel met een elektromotor, te gebruiken voor de start. Daarna op zoek naar thermiek en gewoon heerlijk zweven. Maak gebruik van de natuurelementen. Voorlopig nog geen kunstvluchten, geen loopings of snelle bochten werk. Bouwen vind ik erg leuk maar ik zie er tegen op om een moderne romp te maken. Dat lukt mij nu nog niet. Het moest dus maar een kit worden.
Na wat zoeken op internet kwam ik bij e-soaring terecht en kon ik mij goed vinden in, de in Nederland, nog niet bestaande groep F5j.
Vooral de wedstrijd richtlijnen van deze groep deden mij hierin gelijk thuis voelen.
http://f5jfun.com/pravidla/f5j%20eurocu ... 007-10.pdf
De RC-Gliders uit de site van hyperflight http://www.hyperflight.co.uk/products.a ... RC+Gliders heeft mij verder doen smelten. Wat een mooie kisten! Alleen de prijs…! Gelukkig hadden zij nog juist één kit liggen van de Bolero. Om de prijs te drukken hebben zij de kit uitgekleed en bevat alleen het aller noodzakelijkste (even goed kijken): romp met koolstofstaartboom, vleugel ribben, koolstofbuis als vleugelliggers, wat voorgevormde neusliggers en de bouwtekening. Deze heb ik gekocht
De Bolero is een, in mijn ogen, mooie kist maar zoals dat vaak gaat, zitten er dingen in die je niet aanstaan. Ik vind het kielvlak en het stabilo niet meer van deze tijd. Als je die mooie vormen van de overige kisten op de site van hyperflight hebt gezien, dan wil je ook zo iets. Dus dat ga ik maar aanpassen. De vleugel en romp mogen zo blijven.
Na enig zoekwerk vond ik dat je met behulp van het software pakketje Profili (http://www.profili2.com/ ) een profiel kunt uitzoeken, het kan doorrekenen en vervolgens met het gekozen profiel een ribbenvleugel kan ontwerpen.
Met behulp van Profili heb ik een ellipsvormige kielvlak en een geribde ellipsvormige stabilo ontworpen. Stabiliteitsberekeningen laat ik voorlopig nog even achterwege. Dat bewaar ik voor een volgende ontwerp.
Het programma geeft je een keurige tekening van de vleugel met de ribben en met de bijbehorende uitsparingen voor de liggers.
Gelijk bij de aanschaf van de bouwkit heb ik de lichtgewicht en sterke mini servo’s gekocht.
Hierdoor ben ik in staat ook de servo’s in het kielvlak en stabilo te plaatsen en kan ik afzien van de lange trek/duwstangen. Als achterligger heb ik een koolstofdraad gebruikt. De gebogen neusliggers zijn opgebouwd uit twee gebogen latjes die ik eerst in water buigzaam heb gemaakt. De hoofdligger is versterkt met een koolstofstrip.
Dan is het de beurt aan de vleugel. Gelukkig zijn de vleugelribben al voorgesneden. Dat scheelt! De opbouw verliep voorspoedig: Buisligger, doosliggers, ribben, voor- en achterlijst en dan de beplanking. De beplanking heb ik als volgt gedaan: eerst over de ribben en liggers een rul (witte)lijm aangebracht, daarna de balsaplank er overheen gelegd en direct er weer afgehaald. De lijmafdruk verder aangevuld met lijm. Dan even wachten, 10 minuten en de plank er opnieuw op leggen, te beginnen bij de (hoofd)ligger. Doordat de lijm direct hecht, blijft de plank goed liggen. Vervolgens met een warme strijkboud de plank goed aandrukken (de lijm hecht nog beter) en dan de plank warm buigen over de ribben. Tot je aangename verrassing buigt de plank gemakkelijk en blijft goed aan de ribben en voorlijst vastzitten! Je hebt nu geen spelden nodig om het hout op zijn plaats te houden! Super gewoon!
De grote achterligger (flaps) was wat lastiger met al die gaten maar met een paar gatenboren werd het goed geklaard.
Bij weging bleek dat ik wel erg aan het klooien was geweest…. de vleugelhelften waren niet even zwaar! Een tegengewicht op één van de vleugelhelften kan een oplossing zijn maar de vraag is hoe groot het gewicht moet zijn en waar je dat dan moet plaatsen. Met enige rekenwerk, waarbij je rekening houdt met statisch (normaal vliegen, loopings) en dynamisch (rollen) evenwicht, bleek dat je een massa van ¾ maal het gewichtsverschil moet nemen en leggen op positie 2/3 van de halve spanwijdte. Zo ongeveer dan.
Bovendien heb ik mij ook niet precies aan de bouwvoorschriften gehouden zodat het gewicht beduidend groter is dan wat het had moeten zijn.
(Weegt nu 680 g)
We zullen maar denken dat dit goed is om te kunnen vliegen met wat meer windkracht! In elk geval beleef ik veel plezier aan het bouwen.
De volgende stap is, naast vele kleine dingen, de keuze van de aandrijving. Daar moet ik nog aan beginnen.
Nanni